Δένδρο περιήγησης: | Ἀρχική Σελίδα | Ποιμαντική | Διαδικτυακός Ἄμβωνας | Ἔτος 2016 | 2016_10_30 Ἁγ. Ἀνάργυροι
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ
Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, που εορτάζουν την 1η Νοεμβρίου, ήσαν αυτάδελφοι και κατάγονταν από την Ασία.
Με το ίδιο όνομα υπάρχουν ακόμα δυο ζεύγη αγίων Αναργύρων οι πρώτοι εορτάζουν την 1η Ιουλίου και μαρτύρησαν στην ρώμη και οι δεύτεροι εορτάζουν την 17η Οκτώβριου. Ήταν όλοι τους γιατροί. Βέβαια δεν είναι οι μοναδικοί Άγιοι Ανάργυροι, υπάρχουν αρκετοί ακόμα όπως Κύρος και Ιωάννης, Σαμψών και Διομήδης, Μώκιος και Ανίκητοςκ.λ.π.
Ονομάζονται όλοι τους Ανάργυροι επειδή προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αφιλοκερδώς, η καρδία τους ήταν αφιερωμένη στον Κύριο και όχι στα υλικά αγαθά.
Οι γονείς των αγίων Κοσμά και Δαμιανού ήταν ευσεβείς χριστιανοί. Ο πατέρας τους κοιμήθηκε όταν αυτοί ήταν σε μικρή ηλικία και ανέλαβε εξ ολοκλήρου την διαπαιδαγώγηση τους η μητέρα τους αγία Θεοδότη, που τιμάται από την εκκλησία μας στις 2 Ιανουαρίου, η οποία τους μεγάλωσε με τις διδαχές του ευαγγελίου και τους δίδαξε την αγάπη προς τον θεό και προς τον πλησίον. Η μητέρα τους αγία Θεοδότη πρέπει να είναι πρότυπο κάθε σημερινής μητέρας που επιθυμεί τα παιδιά της να μεγαλώσουν κοντά στον θεό να μάθουν να σέβονται τους ανθρώπους αλλά και τις εντολές του θεού ώστε να έχουν προκοπή στην ζωή τους.
Οι Άγιοι Ανάργυροι όπως αναφέραμε σπούδασαν ιατρική και άρχισαν να εξασκούν την επιστήμη τους ανιδιοτελώς και χωρίς διάκριση σε όλους τους ανθρώπους. Όταν κάποιες από τις ασθένειες που δεν μπορούσαν να τις θεραπεύσουν με την γνώση της επιστήμης τους, τότε θεράπευαν τους ασθενείς με την προσευχή τους. Για να κρύβουν όμως το χάρισμα των ιαμάτων που τους προσέφερε ο Κύριος έλεγαν ότι θεραπεύουν τις ασθένειες με τα φάρμακα τους. Αποτέλεσμα των ικανοτήτων τους ήταν να γίνουν γνωστοί στον κόσμο και να προστρέχουν σε αυτούς δαιμονισμένοι, τυφλοί, χωλοί, και άρρωστοι με ανίατες ασθένειες.
Όμως οι Άγιοι είχαν μέσα τους έντονο τον ζήλο τον αποστόλων έδειχναν ιδιαίτερη ευθύνη για την διάδοση του ευαγγελίου στους ασθενείς τους και στις οικογένειες αυτών. Τους μιλούσαν για τον Χριστό. Τους βοηθούσαν να γνωρίσουν τον Χριστιανισμό ώστε να σώσουν την ψυχή τους.
Οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός δεν έδρασαν μόνο στην περιοχή της Κιλικίας αλλά και στις γειτονικές περιοχές επιτελώντας σπουδαίο ιεραποστολικό και ιαματικό έργο.
Σύμφωνα με το Συναξάριο του Μηναίου (1ης Νοεμβρίου) καλώς τον εαυτών βίο διαπεράσαντες, ετελειώθησαν εν ειρήνη, δηλαδή αφού πέρασαν ήσυχα τα χρόνια της ζωής τους, πέθαναν ειρηνικά, τα δε λείψανά τους κατατέθηκαν εν τόπω καλουμένω Φερεμάν.
Οι δύο αυτοί άγιοι τιμώνται από τούς σημερινούς χριστιανούς πάρα πολύ, αλλά ίδια τιμή γνώρισαν και κατά τη βυζαντινή περίοδο. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη τα λείψανά τους και τα τοποθέτησε σε μεγαλοπρεπή ναό πού έχτισε, ενώ λίγο αργότερα αυτά μεταφέρθηκαν στη Ρώμη και εναποτέθηκαν σε βασιλική που ανηγέρθη προς τιμήν τους. Ο ναός αυτός σχετίζεται με το θαύμα της μεταμόσχευσης ποδιού, πού είναι γνωστό ως «θαύμα του μαύρου ποδιού».
Δημοσιεύματα σε επιστημονικά ιατρικά περιοδικά, ξένα και ελληνικά· αποδίδουν στους άγιους Κοσμά και Δαμιανό την πρώτη μεταμόσχευση ποδιού, όταν «ακρωτηρίασαν ενός ανδρός το κάτω άκρον, το οποίον έπασχεν από γάγγραιναν και το αντικατέστησαν με ενός άλλου υγιούς Άραβος, ο όποιος μόλις είχε πεθάνει».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ θαυματουργοί, ἐπισκέψασθε τὰς ἀσθενείας ἡμῶν· δωρεὰν ἐλάβετε, δωρεὰν δότε ἡμῖν.
Αιδεσιμολογιώτατος Πρεσβύτερος
π. Βασίλειος Ντίνος