Δένδρο περιήγησης: | Ἀρχική Σελίδα | Ποιμαντική | Διαδικτυακός Ἄμβωνας | Ἔτος 2015 | 2015_12_27 Ἀρχιδιάκονος Στέφανος
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, στίς 27 Δεκεμβρίου, τιμᾶ καί ἑορτάζει τή μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Πρωτομάρτυρα καί Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου. Ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν συγγενής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί ἕνας ἀπό τούς Ἰουδαίους τῆς διασπορᾶς, πού ζοῦσαν στίς παροικίες τῶν Ἑλληνιστῶν. Ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν ὁ πρῶτος ἀπό τούς ἑπτά διακόνους πού χειροτόνησαν οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι, γιά νά διακονοῦν τούς ἀπόρους τῆς Ἱερουσαλήμ, προσφέροντάς τους ὑλική φροντίδα καί μέριμνα. Ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν ἐπικεφαλῆς τῶν ἑπτά, γι’ αὐτό καί ὀνομάζεται Ἀρχιδιάκονος. Μέ τή δύναμη τῆς πίστεώς του πραγματοποιοῦσε μεγάλα θαύματα μεταξύ τῶν πιστῶν. Τόν ἀποκαλεῖ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία Πρωτομάρτυρα, ἐπειδή τό μαρτυρικό αἷμα τοῦ Ἁγίου Στεφάνου εἶναι τό πρῶτο πού χύθηκε γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχή τῶν ἀμέτρητων μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι μέ τή θυσία τους στερέωσαν τήν Πίστη καί τήν Ὀρθοδοξία μας. Διακρινόταν γιά τή ρητορική του ἱκανότητα καί τήν ἐν γένει χριστιανική δράση του.
Οἱ Ἰουδαῖοι βλέποντας τή δραστηριότητά του καί φοβούμενοι τή δράση του, τόν διέταξαν νά σταματήσει τό κήρυγμα (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κεφ. Στ΄, 1-8). Αὐτός τούς ἀγνόησε καί συνέχισε νά κηρύττει τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε, κάποιοι Ἰουδαῖοι τόν συκοφάντησαν ὅτι βλασφημοῦσε τόν Θεό, τόν Ναό τοῦ Σολομῶντος καί τόν Προφήτη Μωυσῆ. Μέ τήν κατηγορία αὐτή συνελήφθη καί σύρθηκε ἐνώπιον τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Συνεδρίου γιά νά ἀπολογηθεῖ καί νά δικασθεῖ (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κέφ. στ΄, 9-15). Ὁ Ἅγιος Στέφανος μέ θάρρος ὑπερασπίστηκε τήν πίστη του καί κατηγόρησε τούς Ἰουδαίους ὅτι φάνηκαν σκληροί στούς Προφῆτες, τούς ὁποίους σκότωσαν, καθώς καί σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, ἐνῷ ἐπιχειρηματολόγησε γιά τή θεότητα τοῦ Χριστοῦ (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κέφ. Ζ΄, 1-53).
Τό μόνο πού κατάφερε ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν νά ἐξοργίσει ἀκόμη περισσότερο τούς κατηγόρους του, οἱ ὁποῖοι τόν ἅρπαξαν ἀπό τήν αἴθουσα τοῦ Συνεδρίου καί τόν ὁδήγησαν ἔξω ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου ἄρχισαν νά τόν λιθοβολοῦν. Ὁ Στέφανος ἀτάραχος δέχθηκε τόν λιθοβολισμό μέ τά λόγια «Κύριε Ἰησοῦ, δέξου τό πνεῦμα μου» καί γονατισμένος προσευχόταν γιά τούς διῶκτες του, λέγοντας: «Κύριε μή καταλογίσεις σ’ αὐτούς αὐτή τήν ἁμαρτία». Ἀμέσως μετά παρέδωκε τό πνεῦμα του. Τή σκηνή τοῦ λιθοβολισμοῦ παρακολούθησε κι ἕνας νεαρός Φαρισαῖος, ὀνόματι Σαῦλος, ὁ ὁποῖος φύλαγε τά ροῦχα τῶν λιθοβολούντων καί ἐπιδοκίμασε τήν ἐκτέλεση τοῦ Στέφανου (Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, κέφ. ζ΄, 54-60). Ἦταν ὁ μετέπειτα Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος.
Σύμφωνα μέ τή θεολογία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, ὁ πόθος τοῦ μαρτυρίου ἀνεβάζει τόν Χριστιανό σέ ἀγγελικό ἀξίωμα καί ἀνοίγει τίς πύλες τῶν οὐρανῶν. Οἱ πέτρες πέφτουν μέ ὀργή καί σφοδρότητα στό νεανικό σῶμα τοῦ Πρωτομάρτυρα, ἐνῷ ἐκεῖνος ὑπομένει καρτερικά καί συγχωρεῖ. Γίνεται μιμητής τοῦ Χριστοῦ. Φονεύεται, ἀλλά δέν ἀποθνήσκει. Οἱ φονικές πέτρες γίνονται σκάλες καί σκαλοπάτια, πού τόν οδηγοῦν στόν οὐρανό νά λάβει τό στεφάνι τῆς νίκης. Οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων μᾶς δίνουν πολλά ἀπό τά πνευματικά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος Στέφανος ἦταν:
Ἄνδρας. Ἡ λέξη αὐτή δέν δείχνει μόνο τό φύλο του ἤ τήν ἡλικία του, ἀλλά δείχνει καί τό φρόνημά του. Δείχνει ὅτι ἦταν γενναῖος, ἀνδρεῖος καί θαρραλέος. Καί ὅτι ἦταν τέτοιος τό ἀποδεικνύουν ἡ παρρησία, τό θάρρος καί ἡ ἀγωνιστικότητά του.
Πλήρης πίστεως. Πίστευε στὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Μέσα στὴν καρδιά του δὲν ὑπῆρχε οὔτε ἐλάχιστος χῶρος γιὰ ὀλιγοπιστία. Πίστευε σ’ αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός· «Ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμὶ πάσας τᾶς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος (Μάτθ. 28,20). Πίστευε ἀκράδαντα καὶ ἀταλάντευτα καὶ διακήρυττε πρὸς κάθε κατεύθυνση τὴν πίστη του, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς συνέπειες.
Πλήρης Πνεύματος Ἁγίου. Εἶχε Πνεῦμα Ἅγιο πρὶν τὴ χειροτονία του ἀπὸ τὸ βάπτισμα καὶ τὸ χρῖσμα καὶ πῆρε καὶ προσθήκη Ἁγίου Πνεύματος μετὰ τὴ χειροτονία του. Διότι, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, ἡ χειροτονία δὲν καθιστᾷ ἕναν ἐντελῶς ἀπνευμάτιστο πνευματικὸ καὶ χαρισματοῦχο, ἀλλὰ προσθέτει ἅγιο Πνεῦμα καὶ δίνει ἕνα εἰδικὸ χάρισμα ἀνάλογα μὲ τὸ ἔργο ποὺ ἐπιφορτίζεται ὁ χειροτονούμενος.
Δεινὸς συζητητὴς καὶ θεολόγος. Κατέρριψε ὅλους τούς ἰσχυρισμούς ἐναντίον του μὲ τὴ θεολογική του συγκρότηση ἀλλὰ καὶ με τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Mεταμορφωμένος ἀπὸ τὸ Ἄκτιστο φῶς τοῦ Θεοῦ. Οἱ Ἰουδαῖοι τοῦ συνεδρίου ποὺ τὸν δίκαζε «εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου».
Ἄς ἀκολουθήσουμε, ὅπως καί ὁ Ἅγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος, τόν δρόμο πού χάραξε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ἄς ἀκολουθήσουμε τόν δρόμο τῆς πίστεως στόν Θεό, τῆς ἀγάπης στόν πλησίον καί τῆς ταπείνωσης, ὥστε ὅλο μας τό «εἶναι» νά γεμίζει ἀπό τή χαρά πού μόνο ὁ Χριστός μπορεῖ νά μᾶς δώσει καί ἀπό τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία φωτίζει ὁλόκληρη τήν ὕπαρξή μας. Ἀμήν!
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε
Βασίλειον διάδημα, ἐστέφθη σὴ κορυφή, ἐξ ἄθλων ὧν ὑπέμεινας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Μαρτύρων Πρωτόαθλε• σὺ γὰρ τὴν Ἰουδαίων, ἀπελέγξας μανίαν, εἶδες σου τὸν Σωτῆρα, τοῦ Πατρὸς δεξιόθεν. Αὐτὸν οὖν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ὁσιωτάτου Πρεσβυτέρου Στεφάνου Γκαλντέμη
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγίας Μαρίνης, πόλεως Ἰωαννίνων