Δένδρο περιήγησης: | Ἀρχική Σελίδα | Ποιμαντική | Διαδικτυακός Ἄμβωνας | Ἔτος 2016 | 2016_03_25 Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου
«Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου»
Μέ αὐτές τῆς λέξεις δήλωσε ἡ Παναγία Παρθένος τήν ἀπόλυτη ὑποταγή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο εὐαγγελίζεται πρός αὐτήν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ.
Δέν πολυλογεῖ. Δέ συζητεῖ καν τήν βουλή τοῦ Θεοῦ, ἐκφράζει μόνο τήν ἀπορία της «Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;». Καί μετά τήν διαβεβαίωση τοῦ Ἀρχαγγέλου «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι», κλίνει τήν κεφαλή ὑποτάσσεται ἀνεπιφύλακτα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί λέει «Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου….»
Πρίν πολλούς αἰῶνες μέσα στόν παράδεισο μία ἄλλη γυναίκα, ἡ Εὕα, ἄκουσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί δυστυχῶς τήν παράκουσε. Καί γιά τήν παρακοή της αὐτή ὁ Θεός τῆς ἐξήγγειλε τήν παρακάτω συνέπεια: «ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα». Ἔκτοτε ἡ λύπη ἐπιβάρυνε ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.
Τώρα ὁ Θεός ἀντί τῆς λύπης ἐξαγγέλλει τή Χαρά. «Χαῖρε» εἶναι ἡ πρώτη λέξη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Παναγίας. Ἐκείνη σέ ἀντίθεση μέ τήν Εὕα, μέ ἀπόλυτη εὐλάβεια καί δέος δήλωσε ὁλόψυχα τήν ἀπόφασή της νά σεβαστεῖ πλήρως καί τελείως τή βουλή τοῦ Ὑψίστου.
Στήν ὁλοπρόθυμη συγκατάθεση τῆς Παρθένου Μαρίας ὀφείλουμε τήν πραγμάτωση τοῦ θεϊκοῦ σχεδίου γιά τή σωτηρία μας. Ἐάν ἡ Παρθένος Μαρία δέ δεχόταν τήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ δέν θά γινόταν. Γι” αὐτό καί ἡ τιμή τῆς Θεοτόκου εἶναι καθολική. «Πᾶσαι αἵ γενεαί» τῶν ἀνθρώπων τήν «μακαρίζουν» (τήν ἐγκωμιάζουν καί τήν εὐγνωμονοῦν).
Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου ἀποτελεῖ τό «κεφάλαιον τῆς σωτηρίας», τό ἀποφασιστικό γεγονός που ἔκρινε τήν πραγμάτωση τοῦ «ἀπ” αἰῶνος ἀπόκρυφου μυστηρίου» καί σχεδίου τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ του καί τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ κόσμου.
Εἶναι γεγονός ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἰδιαίτερα σήμερα, ἀδυνατεῖ νά ἐμπιστευθεῖ ὁτιδήποτε δέν εἶναι συμβατό μέ τή λογική του. Παραγνωρίζει τή μεγάλη ἀλήθεια ὅτι στή ζωή του ὅλα προσφέρονται σ’ αὐτόν ἀπό τόν Θεό καί ἐπιτυγχάνονται μέ τή δική Του δύναμη. Εἶναι ὄντως ἐνδεικτική ἡ ἐπιβεβαίωση ἀπό τόν Ἄγγελο «ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῶ πᾶν ρῆμα». Ὅ,τι εἶναι δύσκολο καί ἀδύνατο γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι δυνατό γιά τόν Θεό. Εἶναι ὄντως ἐκπληκτικό ὅτι ἡ Παρθένος προτιμᾶ, ἀντί νά ἑρμηνεύει μόνο διά τῆς λογικῆς, νά βιώσει τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ στήν προσωπική της ζωή καί κατ’ ἐπέκταση στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἔρχεται νά ἀναφέρει χαρακτηριστικά: «ὄντως ὑπέρ νοῦν ἡ πνευματική σύλληψις, ὑπέρ λόγον ἡ παράδοξος κύησις καί ὑπέρ διήγησιν ὁ σωτήριος τόκος».
Ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη πού ἔδειξε ἡ Θεοτόκος μέ τό ταπεινό της φρόνημα, ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα ἀξιώθηκε στό πρόσωπό της ν’ ἀκολουθήσει μιά νέα πορεία σωτηρίας, ἀντίστροφη ἀπό ἐκείνη πού ἀκολούθησε ἡ πρώτη Εὕα διά τοῦ ἐγωισμοῦ της. Ἡ Ἐνανθρώπηση, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ἦταν στό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας προαιωνίως, ἀφοῦ μέ τό γεγονός αὐτό φτάνει ὁ ἄνθρωπος στό ὕψιστο στάδιο τῆς τελείωσης καί θέωσής του. Αὐτό, λοιπόν, τό μεγαλειῶδες σχέδιο ἀξιώθηκε νά ὑπηρετήσει ἡ Παρθένος Μαρία.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, γιά τήν Ἐκκλησία ὁ Εὐαγγελισμός δέν εἶναι γεγονός τοῦ παρελθόντος. Εἶναι γεγονός πού μᾶς προκαλεῖ ν’ ἀξιοποιοῦμε τό παρόν γιά νά γευόμαστε τῶν ἀγαθῶν τοῦ μέλλοντος. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ σέ μία ἀνεπανάληπτη ἐμπειρία, νά βιώσουμε ὅλο ἐκεῖνο τό μεγαλεῖο πού πηγάζει ἀπό τό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας. Προπαντός, νά ἀντλήσουμε ζωηφόρα μηνύματα ἀπό τό ταπεινό της φρόνημα, σέ συνδυασμό μέ τήν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό θεῖο θέλημα, ὅπως αὐθεντικά ἀναδύονται ἀπό τό λόγο της: «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτο μοί κατά τό ρῆμα σου».
Αἰδ. Πρωτοπρεσβύτερος
π. Εὐάγγελος Τσόγκας